Deze keer geen nieuwe blog van mijn hand, maar een gedicht van Liselore Gerritsen dat ik begin deze week hoorde.
Als ze als kind…
Als ze als kind niet altijd zo stil had hoeven zijn,
Had ze vandaag misschien het hoogste lied gezongen.
Als ze als kind niet altijd zo alleen was geweest,
Had ze vandaag misschien allang iemand gevonden.
Als ze als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn,
Had ze vandaag misschien van iemand durven houden.
Als ze als kind niet altijd zo’n puinhoop had gezien,
Had ze vandaag misschien kastelen kunnen bouwen.
Als ze als kind de warmte van de zomer had gekend,
Was ze die warmte in haar winter nooit verloren.
Als ze als kind de warmte van een nest had gekend,
Had het haar leven lang niet gevroren.
Als ze als kind al niet zo oud had hoeven zijn,
Had ze vandaag nog een kinderlied gezongen.
Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn,
Was ze vandaag als kind opnieuw begonnen.
Liselore Gerritsen (In Oktoberkind, 1984)
En prachtig gezongen door Lenette van Dongen:
Over wat je allemaal heeft gevormd tot wat je nu bent.
De mooie boodschappen van vroeger.
En in dit gedicht en lied de verdrietige.
Als trainer, als begeleider van leerprocessen, is het essentieel om je eigen (ouder)boodschappen en patronen te kennen. (Ik beloof dat ik hier in een volgende blog meer over zal schrijven, met verschillende voorbeelden uit de praktijk). Voor nu kun je -als je dat wilt- het volgende doen:
Pak pen en papier, of doe het in je hoofd, en vul deze zinnetjes op 3 manieren aan:
– Als ik als kind…
– Dan had ik/was ik vandaag…
En:
– Omdat ik als kind…
– Kan/heb/ben ik vandaag…
Ik wens je veel moois en veel warmte de komende dagen!
Geef een reactie